Soms heb je van die dagen dat het allemaal niet meezit en het eigenlijk al begon vanaf het moment dat je wakker werd. Afgelopen zaterdag was dat ook het geval. Het onbegrepen genie, de Mozart van de woordgrappen, de Leonardi da Vinci onder de voetballers, The Wizard, begon zijn dag met een knetterharde migraine-aanval. Een slappeling zou dan afgezegd hebben voor het voetballen, neen, met drie zetpillen en vijf teugen neusspray ging deze strijder naar Menaam. Daar kon hij met een pilotenbril op zijn snufferd de rest van het team begroetten.

Tegenstander was Foarút 2, die de week ervoor van het sterke Dokkum 2 hadden gewonnen, en Klaas had de ploeg van tevoren goed gewaarschuwd. Omdat Foarúts complex moeilijk te vinden is bleef er weinig tijd over om op het stroeve kunstgras warm te lopen. Om 1 uur lokale tijd werd er afgetrapt. Ropta Boys moest tegen de harde wind in voetballen de eerste helft. Foarút had de toss gewonnen en was van helft geruild. De tactiek van de tegenstander was om ons te overrompelen met lange ballen en schoten van afstand. Ropta Boys had het vanaf de start moeilijk. Het opbouwen ging zeer moeizaam. De verdedigers konden maar geen vrije man vinden op het middenveld en lange ballen waren zeer lastig te geven. Foarút had zich goed opgesteld en de spelers van Ropta Boys ontbrak het aan beweeglijkheid. Foarút smeet de bal veelvuldig naar voren maar het leeuwendeel kon het centrale duo Oane & Oane makkelijk oplossen. Zo nu en dan kwam er een kans, voornamelijk van afstand, maar allen gingen naast en over. Ropta Boys creërde zelf enkele kansen. De eerste twee kwamen uit corners maar daar werd niks mee gedaan. Even later kwam Mark met de bal naar voren en kon hij opzij spelen naar Jorrit die vrij richting de zestien kon lopen. Daar produceerde hij een schot zo slap als zijn eigen gezwets. Enkele minuten later draaide Jorrit op het midden open en stormde hij samen met Livius naar voren. Na een een-tweetje had hij de bal aan Mark moeten geven. Hij besloot om zelf te schieten en wederom was het niet om aan te zien. Ropta Boys kwam nog meer onder druk te staan en het was een kwestie van pompen of verzuipen achterin. De ploeg moest zien te overleven tot de pauze en zou dan in de tweede helft met de wind in de rug het af moeten maken. Dat lukte de ploeg echter niet. Enkele minuten voor rust had Foarút een corner. Deze werd in eerste instantie weggekopt maar kwam bij een Foarútspeler aan. Deze schoot net zo slap in als Jorrit maar bij de eerste paal stond een andere speler die met een hakje de bal in de goal wist te leggen(1-0). Een zeer sneue goal, niet alleen om hoe het gemaakt werd, maar meer voor het mentale aspect. In de slotfase van de eerste helft werd Oane Wijma onderuit gehaald in de eigen zestien en maakte daar hands dixit de scheidrechter, al claimt Oane dat het niet zo was. In ieder geval, Jappie van Foarút zou de klus wel even klaren. Hij had echter niet gerekend op onze keeper die lijdt aan het penalty-killersyndroom. Jappie schoot, zag en Johannes overwon en voorkwam zo een crisis net voor rust.

Tweede helft

Klaas hamerde op de inzet van de spelers. Het was ondermaats en Ropta Boys onwaardig. In de tweede helft zou men de longen uit het lijf moeten lopen en vechten voor elke bal. Het bleek aan dovemansoren gericht want de ploeg speelde net zo slap als in de eerste helft. Ropta kreeg meer kansen maar dat lag meer aan het weer dan aan het eigen spel. Enkele minuten later kreeg de ploeg het lid op de neus. Foarút onderschepte een slechte pass naar voren en gooide de bal direct op de spits, de spits stond helemaal vrij en wist Johannes met een lobje te verschalken(2-0). Hierna werd het spel ruwer van zowel Ropta Boys als Foarúts kant. Oane Wijma ondervond dit in de 65^eminuut. Hij werd hard tegen de benen getrapt en schreeuwde alsof hij zijn been verloren was. Na inspectie van Klaas bleek dit niet zo te zijn, het zat er nog aan en een kleine minuut later liep hij ook alweer. Ropta Boys was inspiratieloos en wist niet hoe het moest spelen om tot goede kansen te komen. De enige man met ideeën stond in de goal en gooide de ene one-liner na de ander eruit. Helaas was Johannes vandaag als de navigator op Plato’s schip van de staat en werd er niet naar hem geluisterd. kansjes kwamen er maar de keeper van Foarút hoefde niet zoveel te doen om doelpunten te voorkomen. In de 75^e minuut gloreerde er weer hoop. Uit een corner wist Tseard Bekker goed in te koppen en even leek de ploeg feller verder te gaan(2-1). Dit was echter een optische illusie van het niveau Copperfield. Het laatste kwartier kenden weinig noemenswaardig. Behalve dan dat Livius een trap tegen de ribben moest incasseren. Ondanks dat zijn rib halverwege uit de keel stak bleef hij toch doorvoetballen en maakte hij de wedstrijd af. Na negentig minuten zat de strafexercitie er voor Klaas op en trok de ploeg schuldbewust naar de kleedbox.

Het was absoluut geen feestje, en ook geen strijd want die werd niet geleverd. Het was een wanprestatie van de spelers en Klaas typeerde de ploeg ook terecht als ‘Rottweiler sûnder tosken’. Wel stoer doen maar niet happen, wel de praatjes maar niet de daadjes. Volgende week zal het toch absoluut over een andere boeg gegooid moeten worden. Dan speelt men tegen Be Quick 3 om 12.15 op eigen terrein.

Promiscuous Protestah